5 jaar geleden startte ik als architect bij de stad. Mijn 7 collega’s en ik staan mee in voor het beheer van het Leuvense stadspatrimonium: van sportgebouwen tot gemeenschapsvoorzieningen, van historische gebouwen tot nieuwbouwprojecten. Superdivers, net zoals mijn takenpakket.
Van idee tot bouwput
In heel wat opdrachten speel ik de rol van opdrachtgever. Ik bekijk eerst met onze interne diensten wat hun wensen zijn, die schrijf ik vervolgens uit in een ‘programma van eisen’. Daarna schrijf ik op basis daarvan een opdracht uit om een architectenbureau of studieteam te vinden.
We doen de volledige opvolging van het project, van idee tot werf, en vormen de brug tussen de interne dienst en het ontwerp- en bouwteam. Een soort vertaler-tolk voor infrastructuurprojecten dus (lacht)!
Teamwork
Soms ontwerp ik ook zelf. Samen met een collega-interieurarchitect hebben we onlangs het jachthavenhuis langs de Vaart ingericht, inclusief eigen ontwerp voor het barmeubel. Het is fijn om zo’n projecten in team te kunnen uitwerken.
We werken in een team van 8 architecten, van verschillende leeftijden en achtergronden. Dat maakt dat ik altijd kan rekenen op een rijk klankbord aan expertises en ervaringen. Daarnaast krijgen we alle mogelijkheden om opleidingen en bijscholingen te volgen. En dat is ook nodig, want de regelgeving verandert voortdurend.
Mee stad maken… maar ook bouwen aan een gezin
Je vindt mij vaak terug achter de computer, in het stadskantoor of thuis. Gemiddeld werk ik twee dagen per week thuis, als het kan voor het werk. Maar je treft me ook geregeld met helm en veiligheidsschoenen bij bouwputten en werven. Die variatie maakt mijn job leuk, elke dag is anders.
Vroeger werkte ik als zelfstandige voor een architectenbureau. Soms mis ik het creatieve kantje uit mijn oude job als ontwerper wel, maar werken bij de stad heeft ook zo veel voordelen. Ik kan nu op grotere schaal mee nadenken en mee beslissingen nemen, echt mee de stad maken. En de projecten zijn zo divers, wat het werk heel leerrijk en afwisselend maakt.
De werkdruk is soms hoog, daar ga ik niet flauw over doen: we zitten zeker niet met onze vingers te draaien, en maar goed ook! Toch bracht mijn job bij de stad mij ook meer tijd voor mijn gezin. Een zelfstandige architect moet dag in dag uit beschikbaar zijn, wat met een kindje van 1,5 jaar echt lastig zou zijn.
Nu kan ik rekenen op een meer gebalanceerd werkritme, in een leuk team waarop je altijd kan terugvallen. Natuurlijk bellen aannemers me wel eens heel vroeg of heel laat, maar dat vind ik niet erg: dat is eigen aan de job. Ik voel vooral een veel betere afbakening tussen werk en privé dan toen ik als zelfstandige werkte.